UItgevoerd in 2021:
Project 13-40 in Mozambique
Escola de Rua Schoolboeken en leermiddelen
De organisatie Escola de Rua (13-40) kennen we al sinds 2001. De Nederlander René Boezaard, die in de jaren negentig in Mozambique
werkte, richtte daar een openlucht school op voor straatkinderen. In de loop der tijd kreeg deze onderdak bij de school voor arme kinderen. Men ontwikkelde allerlei activiteiten en leerprojecten om de kinderen en adolescenten onderwijs te kunnen geven en een aantal beroepsopleidingen te laten volgen. In ons jaarverslag 2020 schreven we, dat dit een rampjaar voor het project was, omdat na de intrede van Covid 19 de scholen werden gesloten, opleidingen gestaakt en diverse activiteiten verboden. Vrijwilligers deden hun best om groepjes leerlingen thuis les te geven, maar dat was maar gedeeltelijk effectief. Men hoopte sterk op verbetering in 2021.
Helaas waren de strenge Coronamaatregelen ook nog in 2021 van kracht, net als hier in Nederland. Dan weer wel naar school en dan weer niet of maar voor enkele dagen per week. Eigenlijk zijn er al twee schooljaren verloren gegaan, maar de overheid vindt, dat alle leerlingen gewoon moeten overgaan naar de volgende klas. Blijven zitten is geen optie. Men krijgt dus in de derde klas leerlingen die niet goed kunnen lezen of schrijven. Dit wordt een enorme uitdaging voor de leerkrachten en ook voor de leerlingen zelf. Omdat de meeste kinderen geen geld hebben voor lesboeken en leermiddelen springt de DWG hiervoor al een flink aantal jaren bij. De mooie gift van een donateursechtpaar maakt dit elk jaar weer mogelijk. Met een extra gift van deze sponsor kon de schoolbus flink worden opgeknapt en veiliger gemaakt.
Men is ook bezig om een voormalig landbouwproject, dat ooit door een grote overstroming werd weggespoeld, weer op te pakken. Met
extra externe fondsen heeft men inmiddels in de omgeving van Maputo grond gekocht, deze ontgonnen, een muur met toegangspoort rond het terrein gebouwd en voor water
en stroom gezorgd. Dit moet een leerproject voor de scholieren worden, waarmee ook geld kan worden verdiend door verkoop van de opbrengst. Er is alvast een gebouwtje neergezet voor opslag en een wc voor medewerkers en leerlingen. Ook hiervoor werd een deel van de extra gift van onze sponsor gebruikt. Met onderstaande link is veel meer informatie over dit project te lezen.
http://stichtingvriendenvandeescoladerua.blogspot.com/
Project 21-247 in Ghana
Opknappen schoolbibliotheek en boeken
De Klagon Cluster of Schools (21-247), gevestigd in Tema, ten oosten van de hoofdstad Accra, verzorgt basis- en middelbaar onderwijs aan ruim 2500 leerlingen. De schoolgebouwen hebben een beperkt aantal klaslokalen, waardoor wel 70 tot 80 leerlingen per klas les krijgen. Een bibliotheek ontbreekt geheel, zodat de leerlingen hun kennis en kunde niet via deze weg kunnen uitbreiden. Er is wel een
ruimte voor de bibliotheek, maar die moet nodig opgeknapt worden, want ze dient nu als opslagruimte.
Er is ook geld nodig voor de aanschaf van boekenplanken, tafels en
stoelen. Wel werden er donaties van boeken ontvangen, maar er was tot nu toe geen geschikte plek om ze te presenteren. Men wil ook de collectie uitbreiden met 400 fictie- en non fictie boeken. De organisatie Child Survival Aid Ghana, die de aanvraag voor steun aan ons stuurde, zal de school assisteren bij het in gebruik nemen van de bibliotheek, het ondersteunen van de bibliothecaris en het wegwijs maken van de leerlingen, die gerichte vragen hebben over het bijspijkeren van hun kennis op diverse terreinen.
Alle leerlingen krijgen een bibliotheekpasje en mogen de boeken voor een bepaalde periode lenen en mee naar huis nemen. Desgevraagd werd ons verzekerd dat de leerlingen thuis licht hebben om te lezen en te studeren. Dat is niet altijd het geval bij projecten die we steunen. Wij realiseren ons, dat een goede bibliotheek een enorme aanwinst is voor de leerlingen. Voor ons
is dat vanzelfsprekend. Het praktische karakter van het plan en de goede onderbouwing deden ons besluiten dit project te steunen.
Project 20-150 in Cameroen
Latrines en reparatie dak kliniek
Het Centre for Community Development and Environmental Restoration, Cencuder, steunden we in 2020 bij de aanschaf
van zonnepanelen en een koelkast voor een lokale kliniek met een moeder-en kindafdeling. De installatie werkt uitstekend, zodat men ook ’s nachts licht heeft bij bevallingen en urgente medische ingrepen. Ook kunnen vaccins en medicijnen koel worden gehouden, wat veel heen en weer gereis naar Bangem, 34 km heen en terug over een zandweg, scheelt. In de loop van 2021 klopte men opnieuw bij ons aan met het verzoek bij te dragen aan de bouw van latrines en de reparatie van het dak van de verpleegafdeling. De oude latrines waren niet meer bruikbaar, met als gevolg dat staf
en patiënten gedwongen waren de omliggende bosjes als toilet te gebruiken. Uiteraard een zeer onwenselijke zaak.
Omdat we Cencuder hadden leren kennen als een betrouwbare partner besloten we hun verzoek tot onderwerp van de voorjaarsactie te maken, en met succes. De actie bracht in totaal € 3.120 op. Men ging snel aan de slag omdat het regenseizoen naderde. De latrines waren gebouwd en van een dak voorzien en toen kon men niet verder. Er is geen brug over de rivier die overgestoken moet worden om de kliniek te bereiken. In het droge seizoen kan men er doorheen waden, maar de regens werden zo intens, dat dit niet meer mogelijk was en zeker niet met zware bouwmaterialen op het hoofd. Van degenen die het toch probeerden werden er vijf meegesleurd, maar gelukkig allemaal gered. Onder hen was de bouwer van de latrines. Twintig zakken cement, die op de
fiets naar een naburig dorp werden gebracht, gingen verloren omdat het cement door de regen aan elkaar ging plakken en hard werd.
Gelukkig kon men in december verder met het werk en eind januari 2022 moet het klaar zijn. Er is een plan in de maak om tenminste een voet/ fietsbrug te construeren.
Project 21-37 in India
Uitbreiding latrines en verschoonruimte voor meisjes
De Society for Women Education and Economic Thrust, SWEET (21-37), is een oude bekende van ons. Deze organisatie werkt voornamelijk voor de inheemse bevolking, Irulas genoemd, en de Dalits in en rond Veedur in Tamil Nadu. Bij gebrek aan voldoende regen kunnen de mensen niet meer als landarbeider aan de slag en zoeken ze hun heil bij een van de 63 steengroeven in het gebied. Stenen hakken en vergruizen voor woning- en wegenbouw. Ze steken zich in de schulden om rond te kunnen komen. De zg. loansharks verstrekken leningen tegen exorbitante rentes. Het kost de families jaren om zo’n lening af te lossen. Ze worden daarmee in feite ‘loonslaven’ van de geldverstrekker.
SWEET runt een centrum, waar allerlei praktische opleidingen, waaronder een naaitraining, worden gegeven voor vrouwen en meisjes. Die kunnen daarmee aan de slag in naaiateliers of voor zichzelf beginnen. In de weekenden en ’s avonds wordt gratis lesgegeven aan schoolverlaters, wezen, gehandicapten en arme kinderen, die overdag moeten werken om het gezinsbudget aan te vullen. In de loop van tien jaar droegen we bij aan de aanschaf
van naaimachines en het slaan van een waterput. Toen deze door de aanhoudende droogte niet genoeg water meer gaf, sprongen we ook bij voor het slaan van een diepere put. Door de toegenomen belangstelling voor de lessen die het centrum geeft, werd de ruimte te klein en kon men, met hulp van de DWG, een verdieping op het
gebouw zetten. Deze aanwas van nieuwe cursisten zorgde er ook voor, dat het aantal latrines te klein werd en deelneemsters hun toevlucht tot de bosjes moesten nemen. Zich verschonen tijdens
de menstruatieperiode werd daarmee ook een probleem. Men vroeg onze steun voor het bouwen van twee extra latrines, een verschoningsruimte en een wasruimte. Omdat we deze organisatie
in de loop der jaren hebben leren kennen als zeer actief en betrouwbaar, besloot het bestuur het verzoek te honoreren.
Project 21-184 in Oeganda
Herstel drie waterputten
De organisatie Rural Initiative for Development and Empowerment, RIDE (21-184), is actief in het Kayungadistrict, ten westen van de hoofdstad Kampala. Er heerst een chronische waterschaarste in dit district. De overheid en hulporganisaties hebben wel waterpompen
geïnstalleerd, maar de kwaliteit van de materialen laat te wensen over. Veel pompen moeten gerestaureerd worden. RIDE vroeg onze steun bij het herstellen van drie waterpompen in hun district, die in feite geen water meer opleverden. De vrouwen en meisjes, die voor het water zorgen, moeten daardoor verder lopen en van water in poelen en riviertjes gebruikmaken. Dat levert, naast schoolverzuim, ook diarree en verschillende infectieziektes op.
Allereerst worden er in de drie dorpen bijeenkomsten georganiseerd om de bevolking bewust te maken van het nut van deze pompen en hoe ermee om te gaan. Er wordt huis aan huis voorlichting gegeven over basale hygiënische maatregelen, met extra aandacht voor de verplichte maatregelen tegen Covid-19 besmetting. Per dorp zal een watercomité toezicht houden op het functioneren van de pompen, de geldelijke bijdragen innen en ervoor zorgen, dat de pompen
goed worden onderhouden en zo nodig gerepareerd door mensen die daarvoor een driedaagse training krijgen. Om de kwetsbare pompen tegen rondlopende dieren te beschermen en vervuiling met
uitwerpselen te voorkomen, komt er een hek van prikkeldraad omheen, met een houten poortdeur. We realiseren ons, dat er op dit terrein nog veel meer gedaan zou moeten worden, maar wij reageren op de vragen die we krijgen en waarvan de uitvoering binnen ons budget past.
Project 21-207 in India
Bedden voor een weeshuis
In het Nellore District van Andhra Pradesh is de organisatie St. Xavier’s Educational Society, SXES, actief. Ze zorgt voor
kinderen in de Siddayapalem gemeenschap, die wees of halfwees zijn. Deze gemeenschap bestaat uit 20 dorpen, waarvan de meeste inwoners Dalits zijn. Het zijn veelal dagloners, die van 200 Roepie ( € 2,35) per dag moeten zien rond te komen. Dat is absoluut onvoldoende om hun kinderen behoorlijk te kunnen voeden en kleden. Ook schoolgeld betalen is een onoverkomelijk probleem.
De leiding van SXES heeft de zorg op zich genomen voor 70 van de meest kwetsbare kinderen. Ze zorgt ervoor dat schoolgaande kinderen een veilig en zeker onderdak hebben. Ze wonen in een gehuurd pand, want de bouw van een eigen onderkomen is door Covid-19 vertraagd. De kinderen krijgen daar in elk geval voldoende voedsel en kleding en er zijn goede sanitaire voorzieningen. Vanuit het tehuis gaan ze naar plaatselijke overheidsscholen, die een middagmaal verstrekken. ’s Avonds wordt er gestudeerd en aan de algemene ontwikkeling van de kinderen gewerkt. De kinderen houden contact met hun familie, voor zover nog aanwezig, maar vormen op deze wijze geen financiële last voor hen. Zo wordt voorkomen, dat ze noodgedwongen kinderarbeid moeten gaan verrichten en daardoor dus niet naar school kunnen.
Op dit moment heeft SXES nog geen geld voor de aanschaf van bedden voor de kinderen. Ze slapen op matten op de grond. Dat is niet alleen oncomfortabel, maar ook onhygiënisch omdat er allerlei
insecten over de vloer kruipen, die huidaandoeningen kunnen veroorzaken. SXES vroeg onze hulp voor de aanschaf van 70 stevige ijzeren bedden plus lakens en kussens. Ook de aanschaf van een
waterfilter om de kinderen veilig drinkwater te geven, namen wij voor onze rekening. Dit project was onderwerp van de najaarsactie onder onze donateurs. De opbrengst van € 2.475 was precies voldoende om dit project te kunnen bekostigen.
Project 21-277 in Kenia
Apparaten voor waterzuivering voor 17 scholen
We werden benaderd door de organisatie Quality Life Without Borders (21-277), werkzaam in Nyeri County, ten westen van Mount
Kenya National park. Zij zijn bezig om armlastige scholen te voorzien van apparaten die chloor maken. In een oplossing van water en keukenzout (NaCl) wordt het zout, door middel van elektrolyse, gesplitst in chloorbleekloog en natronloog. Het chloorbleekloog kan, in de juiste verdunning, uitstekend worden gebruikt voor het ontsmetten van drinkwater en het kiemvrij houden van de opslagtanks voor regenwater. Een filter in de aanvoerpijp voorkomt
het instromen van bladafval e.d. en de chlooroplossing in de tank zorgt, dat er geen algen- en bacteriëngroei ontstaat. De bediening van het apparaat is eenvoudig en kan, na duidelijke instructie, door het onderwijzend personeel worden gedaan. Door gebruik te maken van keukenzout in plaats van bleekwater, dat voor desinfectie gekocht moet worden, kan er wel tot 80 % op de kosten worden bespaard.
Inmiddels heeft de organisatie 10 scholen van zo’n apparaat voorzien. Er wordt een gebruiksaanwijzing bijgeleverd voor het maken van de gewenste concentraties voor verschillende toepassingen. Het gaat voornamelijk om ontsmetting van drinkwater en van voedsel, het schoonmaken van sanitaire voorzieningen en de klaslokalen. Saillant detail uit de aanvraag: “The unbearable stench that used to come from our urinals and toilets has been eliminated. Students no longer need to remove their sweaters before entering them” (de geur gaat in de kleren zitten). Duidelijker kan het nut van
de apparaten niet verwoord worden.
Er zijn positieve ervaringen opgedaan met de eerste tien scholen. Quality Life Without Borders vroeg daarop onze steun om de volgende groep van 17 scholen te voorzien van deze apparaten.
Eerlijk gezegd hadden wij nog nooit van deze productiemethode van chloor gehoord, maar het ziet ernaar uit, dat ze in de beschreven situaties van groot nut is.
Project 21-44 in India
Koeien voor weduwen
Met de Buddah Outcast Social Society, BOSS, in het Tiruvannamalai district van Tamil Nadu, hebben we al sinds 2013 contact. We betaalden vier jaar lang de naaiopleiding van meisjes en jonge vrouwen, die daarna in de kledingindustrie konden gaan werken of
thuisnaaister worden.
In 2018 verstrekten we voor het eerst startgeld voor de aanschaf van een melkkoe door weduwen. Zij hebben het extra zwaar, omdat ze
niet geacht worden te hertrouwen. Met een nieuw huwelijk hadden ze weer deel van een andere familie kunnen worden, die hen zou helpen. Bij de familie van hun overleden echtgenoot hoeven ze ook niet aan te kloppen. De lening, die zij kregen voor de aanschaf van een koe, moest in termijnen worden afgelost. Met dit geld konden weer andere weduwen in hetzelfde dorp geholpen worden. In het eerste dorp, genaamd Adaiyur, wonen 80 tot 100 weduwen. Het revolving project loopt dus een aantal jaren.
In 2019 en 2020 droegen we op dezelfde manier bij in de aanschaf van koeien voor weduwen, steeds in een ander dorp. Zo hielpen we de weduwen in Devanandhal en Vellaimedu. Vanuit een eenmalige geldelijke input voor de aanschaf van koeien, ontstaat een soort ‘vermenigvuldigingseffect’ waarbij met de aflossing van de leningen weer andere weduwen geholpen worden. Dit concept spreekt ons zeer aan en daarom besloten we in 2021 het progamma voor de vierde keer te ondersteunen, ditmaal in het dorp Punalkadu.
Project 21-119 in Rwanda
Moestuinen voor alleenstaande moeders
Ondanks de economische groei en ontwikkeling in Rwanda, zijn er nog steeds groepen mensen die om welke reden ook, niet kunnen aanhaken bij deze groei. Zo zijn er alleenstaande moeders, in de
steek gelaten door hun partner, die niet goed rond kunnen komen. De congregatie van de Sisters of Our Lady Queen of Africa (21-119), gevestigd in een klooster in de hoofdstad Kigali, had al eerder voor deze vrouwen een naaicursus op poten gezet om ze een basis te geven waarmee ze een inkomen kunnen verwerven.
Tijdens de lesuren worden hun kinderen door het klooster opgevangen. Het klooster krijgt van verschillende organisaties voedsel en deelt dit aan de alleenstaande moeders uit. Het gaat dan over melkpoeder, rijst, bonen en olie. Groenten en fruit komen niet voor op het menu. De zusters ontdekten, dat de moeders vaak geen notie hebben van wat gezonde voeding is. Kinderen bleken ondervoed te zijn, evenals hun moeders. Er werd een plan ontwikkeld om op het terrein van het klooster moestuinen aan te leggen, die
verschillende soorten groente en fruit moeten gaan opbrengen. De deelnemende vrouwen, die al per dagdeel de naaicursus volgen, worden in groepen ingedeeld, die een bepaald stuk grond gaan ontwikkelen.
Het terrein is groot genoeg voor vele groepen. Het klooster heeft een consultant op het gebied van land- en tuinbouw, die de vrouwen gaat begeleiden. Daarnaast heeft het klooster contact met de Rwanda Agricultural Board, de RAB, die op verzoek consultatie kan
verlenen om het project succesvol te implementeren. De vrouwen gaan eerst de grond onkruid- en grasvrij maken en egaliseren. Daarna zal er gezaaid worden, waarbij men de keuze uit wel 14 soorten groente- en peulvruchtenzaad heeft. Voor de aanschaf van de zaden en een natuurlijke bemester, acht regenwatertanks, gieters en tuingereedschap, vroeg men onze steun. De opbrengst van de
tuinen gaat voor 70% naar de vrouwen om zelf te gebruiken en de resterende 30% wordt verkocht om zaden voor het volgende seizoen te kunnen aanschaffen. De vrouwen wordt geleerd hoe ze de
geoogste groenten in een voedzame maaltijd kunnen verwerken.
Het programma ziet er gedegen uit en het feit, dat men de braakliggende grond van het klooster
nuttig wil gaan gebruiken, sprak ons aan.
Project 21-271 in de Filipijnen
Rampompsysteem voor kinderhuis en 70 varkensboeren in Mindanao
Op het eiland Negros van de Filippijnen werkt de schier onvermoeibare Nederlander Auke Idzenga. Ooit in de jaren negentig begon hij als projectbegeleider bij de bond van suikerrietarbeiders, is op de Filippijnen gebleven en heeft daar een gezin gesticht. Hij heeft de Alternative Indigenous Development Foundation, AIDFI, opgericht. Deze houdt zich bezig met het ontwikkelen van duurzame technieken voor de land- en tuinbouw.
Met zijn technische achtergrond begon hij zich te interesseren voor de watervoorziening in de hoger gelegen gebieden van het eiland. De bevolking daar moet meestal afdalen naar de rivier om water te
gaan halen in jerrycans. Een vermoeiende en riskante onderneming. Auke haalde een oud idee van stal om op de kracht van stromend
water, via een stelsel van buizen met keerkleppen, het water honderden meters omhoog te pompen, de RAM pomp. Deze relatief eenvoudige en zonder externe energie werkende installatie werd al in de 18de eeuw door Joseph Michel Montgolfier uitgevonden. Auke besloot deze ‘Rampomp’ installaties te gaan bouwen en aan te leggen op plaatsen waar dat nuttig was. Al in 1997 kwam hij in contact met de DWG en vroeg ons toen om een bijdrage voor de aankoop van een stuk grond waar een werkplaats gebouwd kon worden.
Voor een beschrijving van de werking van een RAMpomp klik HIER.
En nu, 25 jaar later heeft AIDFI zich ontwikkeld tot een nationaal en internationaal erkende, deskundige organisatie op het gebied van groene land- en tuinbouw en van watervoorzieningen in hoger gelegen gebieden. We kregen bericht dat in december 2021 een supertyfoon, met de liefelijke naam Odette, over Negros joeg. De eigen installaties bleven gespaard, maar op verschillende plekken zijn de medewerkers van AIDFI te hulp geschoten met het uitdelen van kleding en voedsel. Via Facebook heeft AIDFI uitgelegd dat men de getroffen mensen beter een waterfilter kan geven dan plastic flesjes met water, die binnen een paar dagen op zijn en veel afval creëren. Verschillende groepen en gemeenten sprongen in op dit idee en AIDFI heeft ze aan zo’n 2000 filters geholpen.
In 2021 heeft AIDFI een plan gemaakt om in Dulangan village, gelegen bij Digos City op het eiland Mindanao, het hoger gelegen San Pedro’s children’s home, met een RAM pompsysteem van voldoende water te voorzien, omdat men eigen voedsel wil gaan verbouwen. Ook wonen er in dit gebied 70 varkensboeren, die het extra water goed kunnen gebruiken. Omdat we al 25 jaar meeleven
met het wel en wee van AIDFI, hebben we een bescheiden, maar zeer welkome, bijdrage gegeven.
Project 20-181 in India
Naai en borduurcursus voor 20 vrouwen
De organisatie St. Xavier’s Educational Development Society, SXEDS, is werkzaam in het Tirvannamalai district van de zuidelijke deelstaat Tamil Nadu. Ze runt de Jeevan school voor gehandicapte kinderen van 5 tot 14 jaar. Zij volgen aangepast onderwijs, krijgen fysiotherapie, spraaktherapie en yoga. In een middagmaal wordt voorzien. De Jeevan school verstrekt hoorapparaten, visuele hulpmiddelen, speciale schoenen en aangepaste stoelen. De ouders krijgen voorlichting over de speciale manier van omgaan met hun kinderen, passend bij hun beperkingen. Om te zien hoe dat in de praktijk moet, worden ze uitgenodigd om de fysio- en oefentherapieën bij te wonen. Dankzij een mooie gift konden wij een aantal jaren geleden de toilet- en badruimte helpen vernieuwen,
de fysiotherapie- en oefenruimte vergroten en van apparatuur voorzien. In 2019 steunden wij het afbouwen van een stenen muur rond hun buitenterrein. Daardoor kunnen de kinderen nu veilig
buitenspelen zonder gevaar van weglopen en zijn ze beschermd tegen loslopende honden, slangen en kruipende insecten van buitenaf.
In 2020 sloeg ook in India Covid-19 hard toe. Mensen konden niet meer reizen, de handel lag vrijwel stil, dagloners konden niet op hun
werk komen en winkels waren gesloten. Deze situatie trof uiteraard ook de ouders van de kinderen op de Jeevan school. SXEDS ontwikkelde het plan om de moeders naailes te laten geven.
Een cursus van zes maanden zou de vrouwen een gedegen ondergrond geven om zelfstandig te kunnen naaien. Eenmaal goed opgeleid kunnen ze in een naaiatelier gaan werken of voor zichzelf beginnen. Het gouvernement verstrekt dan een gratis naaimachine. Ook het leren borduren, van sari’s bijvoorbeeld, hoort tot de opleiding. Om de zeer bij hun kinderen betrokken ouders te steunen besloten we de naaicursus te financieren.
Wij kennen SXEDS al meer dan tien jaar als een organisatie die zich het lot van gehandicapte kinderen aantrekt en ze zo goed mogelijk probeert te begeleiden, daarbij de ouders volledig bij hun werk
betrekkend.
